Torgau: “Duet” Yvonne en Janno

Vrijdagochtend 25 oktober werd ik voor dag en dauw opgehaald door Bert en Millie ten Kate. Bert keek even verbaasd op toen hij mijn koffer zag; we gingen toch maar een weekend weg? Daarna gingen we Ina ophalen, die ook met de nodige bagage naar buiten kwam. Na wat herschikken en proppen paste alles gelukkig in de kofferbak en konden we op weg gaan.

Het thema van het weekend was kerkmuziek. Om alvast in de stemming te komen hebben we enkele keren de toccata en fuga in d-klein van J.S. Bach beluisterd, met de volumeknop open uiteraard. Dat was genieten. Ina zat fanatiek te breien en de krant werd door ons allen van A tot Z gelezen. Buiten was er niet veel te zien, behalve dan de 3 reeën die in een weiland stonden. Heel bijzonder! Het was een lange reis, maar gelukkig maakten we veel stops. Leuk om de anderen te zien en ook prima voor de inwendige mens.

Tegen 18.00 uur kwamen we aanrijden in “der Wintergrüne”. We werden hartelijk begroet door onze gastheren en –vrouwen en de koffie stond al klaar. Wat fijn om de bekenden uit Torgau weer te zien. Na de koffie ging eenieder mee naar het gastgezin. Ina en ik werden opgehaald door de vader van Christiane omdat zij die avond verhinderd was. Haar moeder had 3 heerlijke hartige taarten gemaakt, echt smullen. Na een goed gesprek met een goed glas wijn kropen we moe maar voldaan in ons bed.

Na een heerlijk ontbijt met o.a. verse broodjes, zelfgemaakte jam en een gekookt eitje was het weer verzamelen in “der Wintergrüne. Van daaruit vertrokken we per auto naar Leipzig. Ondanks dat Ina en ik met de oudste chauffeur meereden, kwamen we met stip als eerste aan. Na wat foto’s genomen te hebben van het standbeeld van J.S. Bach zijn we naar het Bachmuseum gegaan. Hier kregen we een enthousiaste rondleiding en zijn we veel te weten gekomen over het leven en werk van de grote meester. Leuk vond ik de buizen waaruit muziek kwam als je je oor tegen de speaker hield en de kamer met oude instrumenten die je ook kon beluisteren. Natuurlijk verkochten ze ook allerhande spullen. Nog bijna een leuk kinderboek gekocht, maar mijn kleindochter is er nog veel te jong voor en ik heb wijselijk het geld maar in mijn zak gehouden (toen nog wel)!

Na het museumbezoek splitste de groep zich op. Sommigen gingen in boeken neuzen, anderen gingen uitgebreid lunchen. Daarna verzamelden we ons bij de Thomaskerk. Hier kregen we uitleg van de organist over de orgels in deze kerk, en daarna woonden we het concert van de Stuttgarter Hymnusknaben bij. Volgens dhr. Saretz zingt dit gastkoor een stuk minder goed dan het knapenkoor van de Thomaskerk, maar wij waren toch al erg onder de indruk. In de vrije tijd die volgde heeft Christiane Ina en mij wat bezienswaardigheden in Leipzig laten zien en hebben we wat inkopen gedaan.

Aan het begin van de avond kwamen we bijeen in “der Wintergrüne”. Behalve de gastheren en –vrouwen waren ook andere gemeenteleden gekomen. Ook stonden er diverse heerlijke gerechten klaar. Onder leiding van Christiane hebben we een lied gezongen en daarna gingen we eten. Het smaakte allemaal bijzonder goed. Toen iedereen voldaan was vertelde dhr. Saretz e.e.a. over de geschiedenis en huidige praktijk van de kerkmuziek in Duitsland. Daarna was het de beurt van Janno die een praatje hield over de kerkmuziek in Nederland. We hoorden o.a. dat het orgel aanvankelijk als concertinstrument werd gebruikt, en pas veel later in de kerk. Na alle wijze woorden was het nu tijd voor informelere gesprekken, en voor we er erg in hadden was de avond alweer om.

De zondagmorgen begon met de kerkdienst waarin Christiane en Bert voorgingen, Ina was een van de lectors. De muziek op het orgel werd verzorgd door Ekkehard Saretz en ondergetekende.

Bert preekte over een tekst uit Micha. Aan de hand van verschillende vertalingen gaf hij aan hoe een tekst een toch wat andere betekenis kan krijgen.

Na de dienst was het tijd voor koffie en koek. Na dit lekkers lag de middag voor ons; een stadswandeling, een rondleiding in de kerk of een tochtje buiten Torgau behoorden tot de mogelijkheden. Met een groep onder leiding van Christiane bezochten we het slot en de slotkapel, die beiden gerestaureerd worden. Veel meer dan steigers en een globale indruk van de kapel konden we nog niet zien. In het Lutherjaar 2017 moet alles klaar zijn.

Aan het einde van de middag kregen Yvonne en Gert de kans op het orgel van de Stadtkirche te spelen. Ze hadden zich goed voorbereid en dat was ook te merken.

De laatste avond begon met lekker eten en drinken. Met serieuze gesprekken en gezellig gepraat verliep de avond sneller dan we dachten. Christiane kwam gaandeweg de avond op het idee een afsluitende bijeenkomst met gebed en muziek in de kerk houden. Zo gingen we naar de kerk voor een stemmig en mooi afsluitend gebed.

In ieder geval kwamen lichaam én geest ruimschoots aan hun trekken die dag.

De volgende morgen wilden we om 08.00 vertrekken. Het werd wat later, het lukte ons niet om helemaal 'pünktlich' te zijn, ook al omdat we op een hartelijke wijze van onze Duitse vrienden afscheid wilden nemen.

De terugreis verliep soepel, en na enkele tussenstops kwamen we rond 18.00 in Bergen op Zoom aan.

Het is mooi dat de partnerschap al zoveel jaren leeft in beide gemeenten. In ieder geval heb ik goede herinneringen aan de ontmoeting met het mooie Torgau en met collega's Ekkehard en Hildegard Saretz, aan de fijne reisgenoten en de hartelijke ontvangst.

Muziek neemt in de Lutherse dienst een belangrijke plaats in, en is deel van de verkondiging. Heel anders dan in onze kerken met een calvinistische achtergrond. Er is waardering voor de bijdrage van iedere musicerende kerkbezoeker; van het zingende gemeentelid tot de (professionele) kerkmusicus, in het besef dat ieder zijn eigen taak heeft en dat men elkaar nodig heeft.

Maar hoe kan het ook anders in het land van de muzikale Luther en de grote Bach.

Yvonne Vermeulen en Janno den Engelsman

{AG}archief/2013/Torgau-uitwisseling{/AG}